Showing posts with label Bahasa Sunda. Show all posts
Showing posts with label Bahasa Sunda. Show all posts

Tuesday, June 4, 2013

Drama bahasa sunda, sikabayan ngala nangka

Drama Si Kabayan Ngala Nangka

Iteung : (Ngagangguan Kabayan) Kang, hayu atuh pang alakeun Nangka kanggo Iteung!
Kabayan : (Melek hiji soca, langsung sare deui) Haduh, Nyai, engke weh nya, isukan. Akang teh tunduh keneh!
Iteung : (Ngambek) Huh, si Akang mah teu sayang ka Iteung!
Kabayan : (Ngorok)
Saking keheulna, Nyi Iteung angkat ka bumi emakna Kabayan. Sanepina di bumi emakna Kabayan.
Iteung : (Lumpat sabari ceurik langsung nangkeup emak) Emaaakkkkk....
Emak Kabayan : (Reuwas) Eleuh-eleuh, aya naon ieu, Nyai?
Iteung : Eta, Ma! Si Kabayan! Kuring teh ngidam, hoyong pisan Nangka, tapina manehna tara daek pangalakeun!
Emak Kabayan : Geus tong ceurik atuh! Keun weh, Emak nu ngomong ka si Kabayan!
Emak sareng Iteung balik ka imah Kabayan. Sanepina di imah Kabayan, Emak sareng Iteung ningali Kabayan nu sare keneh dina bale.
Emak Kabayan : Heh! Kabayan, kebluk! Hudang sia!
Kabayan : Naon sih mak? Isuk-isuk geus adat-adatan!
Emak Kabayan : Maneh teh kumaha sih! Geus nyaho si Iteung keur hamil, ngidam Nangka! Lain mah diturutkeun kahayangna! Malah gogoleran teu puguh!
Kabayan : Heueuh mak, sakedeung deui dipangalakeun!
Emak Kabayan : Buru! Ayeuna geura mangkat neangan Nangka! Nu kolot nya, Nangkana!
Kabayan : (Hudang) Heueuh! Kuring mangkat ayeuna lah!
Kabayan mangkat neangan Nangka. Tapi Kabayan teu terang, tangkal Nangka nu keur buahan teh dimana. Sapanjang jalan, manehna luak-lieuk neangan Nangka. Akhirna manehna manggih hiji tangkal Nangka nu buahna leubeut.
Kabayan : Hahhh! Akhirna kuring manggihan Nangka! Karolot deui Nangkana!
Kabayan langsung naek ka tangkal Nangka nyokot hiji Nangka nu pang kolotna. Teu lila anu boga kebon datang. Kabayan langsung turun ti tangkal Nangka.
Kabayan : Haduh kumaha ieu! Nyi Ndit datang! Mana kacida galakna deui!
Kabayan lumpat ka ragasi nu aya di tukangeun kebon. Kabayan malidkeun eta Nangka.
Kabayan : Nangka, jung balik tiheula nya! Kuring rek kabur heula!
Nangka teh kabawa palid ku cai, teu lila, nu boga kebon datang.
Nyi Ndit : Heh! Sia keur naon di kebon aing! Maneh rek maling?
Kabayan : Henteu Nyai.
Nyi Ndit : Ah sia! Alesan wae! Ngaku weh ari rek nyopet mah!
Kabayan : Bener Nyai, teu bohong!
Nyi Ndit : Demi naon sia, Kabayan?
Kabayan : Demi Nyi Iteung, Nyai!
Nyi Ndit : Alah, sia! Nyopet mamawa ngaran pamajikan! Hayu milu jeung urang! Urang ka imah Pa RT!
Kabayan : Duh, nyai! Ulah atuh! Bener abdi teh teu nyopet! Sok mana barang buktina!
Nyi Ndit : (Mariksa Kabayan) Heueuh geuning, euweuh! Jung geura mangkat, sia! Ulah kadieu deui!
Kabayan : (Lumpat) Dadah, Nyai!!
Kabayan balik ka imahna. Dipapag ku Emak jeung Iteung.
Iteung : Euleuh, akang! Tos dongkap?
Emak Kabayan : Meunang teu Nangka teh?
Kabayan : Meunang atuh, mak! Kolot jeung gede deuih!
Iteung : Mana atuh Nangkana, Kang?
Kabayan : Hoh? Can nepi eta Nangka?
Emak Kabayan : Hah? Nepi kumaha, Kabayan?
Kabayan : Si Nangka teh dipalidkeun, dititah balik tiheula ku kuring! Geuningan can nepi? Apan eta Nangka teh tos kolot, piraku teu nyaho jalan balik!
Iteung : Heueuh nya, Kang! Eta Nangka teh geuning teu nyaho jalan balik!
Emak Kabayan : Ari sia! Ku belet-belet teuing, Kabayan! Maenya Nangka bisa balik sorangan! Teu hideng!
Kabayan : Yeuh, si Nangka nu teu hideng mah, Mak!
Emak Kabayan : Hah, ngimpi naon, kuring teh boga anak belet kos sia!
Emak langsung mangkat. Kabayan sareng Iteung, ngantosan eta Nangka di sisi ragasi, tapi Nangkana teu datang-datang.

Resensi novel bahasa sunda, Si Kabayan jadi dukun

RESENSI NOVEL SIKABAYAN JADI DUKUN

Jejer: Sikabayan Jadi Dukun
Panulis: Moh. Ambri
Pamedal: PT. Kiblat Buku Utama
Citakan: ka-4
Kandel Buku: 71
Kakurangan:  Bahasana anu loma seueur.
Kalewihan: Ngajarkeun ka urang Sunda pikeun kudu pisan jadi jalma jujur teh.


Sinopsis:   
Aya hiji kaluwarga nu eusina Kabayan jeung pamajikanna. Kasaharian sikabayan sapopoe teh ngedul sarta nyiksa pamajikanna. Tatanggana teh hayang ngabantuan sikabayan tapi nya sipamajikannana teh nolak da ari kusalaki sorangan mah teu nanaon cenah.  Tapi dina jero hatena mah ambek we sipamajikanna teh. Hiji waktu sikabayan teh teh ngala suluh ka leuweung. Terus aya saudagar anu neangan dukun pikeun ngubaran putrana anu pireu, ngaranna teh Nyi Hasanah. Tapi sabenerna mah Nyi Hasanah teh teu pireu tapi Nyi Hasanah teh  teu narima ka bapana yen dek dikawinkeun jeung Haji Latip, padahal Nyi Hasanah teh boga nudipikabogoh nyaeta jang Agus. Tah nyaho kitu pamajikan sikabayan teh nyebutkeun yen dileuweung aya dukun anu neangan suluh,  tapi sidukun teh teu daek ngaku manehna dukun mun manehna teu ditonjokan heula. Langsung we sisaudagar jeung pangawalna indit weh ka leuweung. Panggih weh sikabayan jeung saudagar sarta pangawalna. Habek-habek we etamah sikabayan ditengelan. Sisaudagar nanya “Silaing dukun lain?”. “Lain kuring mah lain dukun”, jawab sikabayan. “Ngaku sih! Mun teungaku, silaing ditonjok deui ku pangawal aing!”, si saudagar ngotot. “Heeh atuh kuring dukun”, jawab si kabayan kapaksa. Dipanggihkeun weh sikabayan jeng Nyi Hasanah. Nya moal matih atuh da Nyi Hasanahna ge henteu pireu nyaan. Balik weh sikabayan, ke dongkap deui. Si jang Agus apaleun, langsung we si jang Agus menta manehna hayang jadi pangiring siembah dukun jeung bakal mere warisan ti uwana. Nya daek weh atuh ari sikabayan mah moal mungkin nolak ari meunang kauntungan mah. Geus kitu si Kabayan ngamprak ka imah saudagar jang ngubaran Nyi Hasanah. Paamprok weh Agus jeung Nyi Hasanah, teu sakara-kara Nyi Hasanah bisa ngoong deui, ngan orokaya terus dibawa kabur ku Agus. Atuh puguh guyur. Kumaha tah kalanjutanna? Sok urang baca dugika tamat ngarah panasaran jeung bisa ngahirupkeun budaya Sunda.

Cerita wayang golek bahasa sunda, Budak Buncir

Cerita wayang golek bahasa sunda, Budak Buncir - Dina hiji poé,  Hyang nyarékan Pandawa yén éta Pandawa jeung Kurawa téh  ti leuleutik hayoh wé silih arah pati, ti lelembur silih arah umur. Pan ceuk batur mah éta téh salah guruna, Hyang. Tah, solusina mah kieu wé, Pandawa jeung Kurawa wayahna kudu bébésanan. Gatotgaca urang tikahkeun jeung putri Astina, Déwi Lesmining Puri. Tapi tawaran ieu ditampik ku Gatotgaca. Saurna mah Gatotgaca téh can hoyong gaduh bojo, da can begér. Padahal umurna tos ±30 taun. Sabenerna mah Gatotgaca téh ngarasa paur, dibalik pajodoan ieu aya maksud anu lian ti Kurawa.
Ari Hyang jeung Pandawa keukeuh Gatotgaca kudu kawin. Puguh wé pakeukeuh-keukeuh. Terus Semar mamatahan Pandawa, tong sok mamaksa batur. Pék téh Semar diciduhan, terus ditajong. Daripada dipaksa kawin, Gatotgaca milih kabur. Hyang nitah Arjuna ngudag Gatotgaca, paksa kadieu deui.
Ahirna Gatotgaca kapanggih ku Arjuna. Arjuna jeung Gatotgaca duél. Arjuna éléh ku Gatotgaca. Gatotgaca kabur deui. Kaburna téh ka Partapan Tutugan Gunung Parasu. Sesepuh di partapan éta téh namina Merakgaca. Merakgaca mamatahan Gatotgaca yén ancurna hiji nagara téh kusabab budayana tos ancur. Jati kasilih ku junti. Jadi Aki Merakgaca ngadirikeun pasantrén supados nagara ieu teu ancur. Si Aki Merakgaca nyarios kitu kusabab ngira yén Gatotgaca badé néwak Aki gara-gara gaduh pasantrén. Padahal mah Gatotgaca ka partapan Aki téh bade nyuhunkeun panarawangan, badé ngabuktikeun dugaan Gatotgaca yén aya maksud liana tina pajodoan Gatotgaca jeung Déwi Lesmining Puri. Pék téh bener, tina hasil panarawangan Aki Merakgaca, Gatotgaca téh sabenerna mah rék diracun ku Kurawa. “Tuh nya pan bener firasat téh”, ceuk Gatotgaca.

 Terus Gatotgaca naros ka si Aki, “Saha atuh pijodoeun Abdi téh Ki?”. Si Aki ngajawab yén jodo na Gatotgaca aya di Kidul, di nagri Tirta Dahana. Namina téh Déwi Dahana Wati, putrid Raja Dahana Déwa. Tah di nagri Tirta Dahana nuju diayakeun sayémbara, saha anu bisa ngéléhkeun jago sayémbara rék ditikahkeun jeung Déwi Dahana Wati. Jago sayémbarana téh Patih Nagara Tirta Dahana, namina Tirta Sakti. Tapi Gatotgaca ragu kénéh bener teu sih jodo Abdi téh éta. Supaya bener-bener nguji kabeneranana, Gatotgaca di sulap ku Aki Merakgaca jadi pendék, hideung, hina, tapi jago kénéh gelutna, namina gé diganti jadi Budak Buncir.
Teu lila, Cépot jeung Pétruk datang, néangan Gatotgaca. Tapi da Gatotgaca na tos robah rupa, jadi Cépot jeung Pétruk teu kenaleun. Terus si Aki ngabéjaan Cépot jeung Pétruk yén Gatotgaca keur di kidul, di nagri Tirta Dahana, sigana mah keur lalajo sayémbara anu diayakeun di Tirta Dahana. Terus Cépot jeung Pétruk badé nyusul ka Tirta Dahana. “Engké heula, Aki badé nitipkeun putra Aki, ieu, si Budak Buncir. Hoyong lalajo sayémbara ceunah”. “Hayu atuh, asal tong ngérakeun”, ceuk si Cépot jeung Pétruk. Tiluan arangkat ka Tirta Dahana.

Sunday, June 2, 2013

Carpon bahasa sunda, balada tukang nyuling

Poe nu sakitu panasna teu ngorotan sumanget manehna. Katingali ti tukang manehna terus ngudag-ngudag bus kota bari nyekel suling di lengen katuhuna. Manehna teu sadar tukangeun manehna motor saliweuran tereh ngadupak manehna. Eta bus terus diudag sanajan manehna geus ngarasa cape.

“Kiri-kiri” rombongan barudak SMA turun di Jl. Soekarno-Hatta 596, eta bus kota lumayan lila eurenna lantaran loba pisan anu turunna. Akhirna manehna bisa numpak oge eta bus kota. Sanajan awakna cape manehna teu paduli, manehna luak-lieuk bari ngumpulkeun tanaga jeung ngatur napasna anu gancang.

“Euh maneh deui…..”

“Aya saha kitu, Din? Si Ariel deui nya?” ceuk supir bus kota.

“Heueuh….Sep, si Ariel datang deui,” ceuk kondektur bus kota.

“Riel, iraha rek rekaman deui? He..he, lamun rek nyanyi tong bari ngemut permen bisi kaseglom,”  ceuk si Udin kondektur bus.
Si Ariel masih ngarasa cape, manehna ngan saukur bisa seuri ka supir jeung kondektur bus. Teuing kunaon manehna disebut Ariel padahal teu mirip-mirip acan jeung si Ariel vokalis Peterpan. Saacan ngamen manehna ngahuleung, teuing naon nu aya dina pikiran si Ariel.

Awakna nu subur jeung bajuna nu alus ngabedakeun si Ariel jeung tukang ngamen nu sejen. Ngan pedah bajuna nu alus geus kummel jigana mah geus teu diganti tilu minggu.

“Accala mu a’lai um” (assalamua’laikum).

“Riel… maneh mah ngomong ge teu bentes komo deui nyanyi,” kondektur nyarita di lawang panto bus.

Si Ariel ngan saukur nyerengeh nembongkeun huntu taringna.
Lain sakali dua kali manehna dikitukeun ku kondektur bus kota, geus kaitung lima kali manehna dikitukeun ku si Udin. Sanajan kitu manehna teu kapok ngamen di bus kota, ngan tetep aya rasa kesel ku omongan si Udin nu teu merenah didenge. Beda jeung si Udin, Asep si supir bus kota tara loba omong.

Manehna mulai maenkeun sulingna, sora suling nu merdu nganterkeun bus kota nambahan panumpang. Sapanjang jalan bus kota nambahan panumpangna.

“Kalapa….kalapa. Punten digeser…punten, palih dieu Neng…punten digeser ” kondektur ngatur posisi.

Sanajan bus geus pinuh ku panumpang si Ariel teu euren maenkeun sulingna. Tina sora sulingna mah lagu “jang” nu dilantunkeun ku panyanyi sunda Oon. B. sora sulingna maturan pinuhna panumpang bus, aya nu nangtung aya oge nu diuk, aya oge gandeng ngobrol sewang-sewangan. Aya oge anu nundutan dipepende ku sora suling.

“Nyang cing nya’ji nyalma e’de nying nya’di nyalma ngade…..” (jang sing jadi jalma gede sing jadi jalma hade….) si Ariel mimiti nyanyi.
Hanjakal pisan sora suling anu merdu teu dibarengan ku sora nu alus. Sanajan kitu manehna teu euren nembangkeun lagu “jang” nu dilantunkeun ku Oon. B. Lila kalilaan bus kota nambah pinuh, sora suling nu ditiup ku si Ariel beki tilelep komo deui sorana nu teu bentes.

Lagu “jang” geus beres dilantunkeun,lantaran panumpang geus pasedek-sedek manehna teu nyanyi deui. Si Ariel ngodok sakuna, dikaluarkeun dina sakuna cangkang permen jang ngawadahan duit pamere panumpang. Pinuhna panumpang matak hese si Ariel ngalengkah sanajan kitu manehna teu patah sumanget. Si Ariel seseledek bari ngasong-ngasongkeun cangkang permen. Aya nu mere saratus, lima ratus, nepi ka sarebu.

“Hanyur mu’un” (hatur nuhun) ceuk si Ariel ka panumpang nu mere.

“Cecep??” tunjuk salah sahiji panumpang.

“Cep, hayu uih… hampura Ema jang.”

“Anyim, Ema cos u’sir Cecep” (alim, Ema tos ngusir Cecep).

“Hampura…hampura Ema, hayu uih jeung Ema.”

“Anyim, Ema so’ nga’inga Cecep, Cecep e’uri ha’e ku Ema. Cecep anyim u’ih….” (alim, Ema sok ngahina Cecep, Cecep nyeri hate ku Ema. Cecep alim uih…), ceuk si Cecep bari lumpat.

“Cecep…Cecep, tungguan Ema. Cucu Ema hayu urang uih, hampura Ema nya Cu…”

Ema lumpat nuturkeun si Cecep bari ceurik. Umurna nu sakitar geus 80-an euweh daya jang ngudagna. Ema ceurik balilihan, teu kawasa Ema nahan kasedih.

“Ema rumasa salah Cep, tilu minggu katukang Ema ngusir Cecep. Hampura Ema…” gogoakan Ema ceurik di jero bus.
Si Cecep teu malire, Cecep ngajleng turun tina bus kota. Cecep leuwih milih hirup di jalan daripada hirup jeung nini na.

Carpon bahasa sunda, Sora Piriwit Ditiup Semu Ngalengis

Carpon bahasa sunda, Sora Piriwit Ditiup Semu Ngalengis  - Rieg, karéta ngarieg, tuluy maju. Mimiti lalaunan, beuki lila ngagancangan. Yuswa ngarérét kana érloji. Tadi, barang mimiti indit, panceg tabuh genep isuk-isuk. Geuning lain ukur béja, enya wé ayeuna mah karéta téh tara ngarét. Mun taya halangan harungan, ku manéhna kaijir pidatangeun ka Jakarta téh kurang leuwih tabuh salapan. Kawasna bakal cukup, waktu keur nguruskeun urusan kantor. Jadi engké bakal bisa balik deui ka Bandung maké Parahiyangan anu berangkat jam lima soré ti Jakarta.
Sajajalan Yuswa anteng neuteup téténjoan saluareun kaca jandéla. Kagareuwahkeun sotéh pédah wé aya budak ngora nu diuk di bangku hareupeun noél kana pingping lalaunan.
“Punya api, pa?” cenah.
Sakedapan Yuswa nelek-nelek budak ngora téa. Pakulitanana beunang disebut  konar. Buukna modél punk-rock, pirang semu beureum. Duka bener asli duka pédah dicét. Ceulina dianting sabeulah. Papakéanana, ka luhurna kaos oblong hideung aya gambaran leungeun keur ngacungkeun jempol, curuk, jeung cinggir, bari jajangkung jeung jari manisna ditekuk. Sarérétan mah badis gambar tanduk banténg. Luhureun gambar leungeun téa aya tulisan Metalica ku warna beureum. Ari ka handapna,  dicalana blue jeans belél, soéh palebah tuurna. Tapi sok sanajan kacirina rada nyéntrik ogé ari rengkuh-rengkuhna mah éta budak ngora téh sopan pisan.
Kusiwel leungeun Yuswa ngaluarkeun zippo tina saku calana, tuluy diasongkeun bari dipangnyekéskeun. Si budak ngora téh ngarongkong nyeungeutkeun rokona, kelepus udud.
“Makasih, pa,” pokna
“Sama-sama,” walon Yuswa bari imut
Sugan téh rék ngan sakitu. Horéng si budak ngora téh kalah terus ngajak ngobrol.
“Mau ke Jakarta?” cenah.
“Iya.”
“Di Jakartanya di mana?”
“Ah, cuma mau ke Tamrin, ada urusan kerjaan sedikit. Nanti soré juga pulang lagi.” Ti dinya mah der baé ngobrol ngalér ngidul. Malah mah nepi ka milu mangmikirankeun urusan nagara sagala, abong kabiasaan. Tuluy silih tanya wawuh ka si itu wawuh ka si ieu. Geus lila uplek mah kakara wéh silih tanya ngaran.
“Saya Yuswa,” ceuk Yuswa ngawalon panakon. “Sebetulnya nama yang bener sih Yoshua, tapi orang-orang lebih suka manggil saya Yuswa.”
“Saya Oding,” ceuk si budak ngora téh samemeh ditanya.”Itu kalo nama yang benernya. Kalo temen-temen sih lebih suka manggil saya meneer Odink van Holland.”
“Loh, émang meneer Oding punya darah Belanda?” ceuk Yuswa bari seuri.
“Ah engga juga. Mereka kan cuman usil doang. Kalo saya sih orang Sunda asli,” témbalna.
“Ih, geuning? Hanas ti tadi ngawangkong téh ku basa Indonésia. Atuh da ari sugan téh…”
“Cuman, saya engga bisa bahasa Sunda, pa. Tapi kalo dengerin orang ngomong sih ngerti,” meneer Oding mani rikat némpas omongan bari nyéréngéh.
“Baruk, naha?”
“Abis dari kecil suka diajakin ngomong Indonésia melulu sih.”
“Bet éléh ku Bapa, atuh. Sanajan Bapa lain urang Sunda gé ayeuna mah geus asa jadi urang Sunda wé,” ceuk Yuswa rada mapanas. Gap kana roko jeung zippo, cekés diseungeut. Haseupna ditiupkeun ka luhur mani nyerebung.
“Émang aslinya dari mana?” ceuk meneer Oding bari ngarérét kana gondok laki Yuswa nu oyag sabot nyerebungkeun haseup.

“ Ti Tarutung.”
“Tarutung itu di mana?”
“Deukeut Sibolga, di Sumatera Utara.”
“Orang Batak?”
“Muhun.”
“Ah, masa sih?”
“Ih, ari taeun téh.”
“Marganya apa, pa?”
“Siregar.”
“Kok bisa bahasa Sunda?”
“Ari Bapa mah nyekel prinsip di mana bumi dipijak di sana langit dijunjung. Ku lantaran hirup di tanah Sunda, atuh kana adat jeung budaya Sunda ogé kudu wé milu ngamumulé, sok sanajan lain urang dieu pituin gé.”
“Iya juga ya.”
“Ari meneer Oding aya minat hayang bisa basa Sunda?” Yuswa mancing-mancing bari satengah heureuy.
“Males ah, habisnya susah banget, suka diketawain kalo salah.”
“Mun salah kumaha?”
“Iya, mestinya bilang neda saya bilangnya tuang. Mestinya rorompok, saya bilangnya bumi. Yang gitu gitu déh,” ceuk meneer Oding semu nu getun.
“Eueueuh, masalah undak usuk meureun nya?”
“Tau lah, iya kali.”
“Jamak atuh kitu-kitu waé mah. Wayahna kudu daék diajar jeung daék era. Ah, Bapa gé jadi hayang ngadongéngkeun lalakon baheula, basa keur mimiti pisan diajar basa Sunda,” ceuk Yuswa ngupahan bari ngagedéan haté.
“Gimana gitu pa?”
“Harita téh boga kikindeuwan….”
Meneer Oding némpas heula, “Kikindeuwan itu apa?”
“Kabogoh, pacar. Tah ku lantaran boga kabogoh ka urang Sunda, Bapa gé beuki keyeng hayang bisa basa Sunda téh, ambéh babari komunikasi. Ngan hanjakal, ku babaturan anu asli urang Sunda, sakapeung sok dijieun jadi kaulinan, sok diheureuykeun. Mun ngabéjaan kecap-kecap basa Sunda, maranéhna kadangkala sok ngahaja mapatahan salah.”
Karéta karasa asa rada nyanggéyéng. Singhoréng aya tikungan. Geus liwat tikungan mah diuk gé jadi ajeg deui. Lar aya panumpang séjén ngaliwat bari ngarérét, muru lawang panto w.c. Tayohna rada anéheun ningali nu ngobrol. Nu hiji ku basa Indonésia, nu hiji ku basa Sunda. Kawasna, tada teuing bakal leuwih anéheunana saupama nyahoeun nu mana nu urang Sunda jeung nu mana nu lain.
“Sakali mangsa, ku pimitohaeun téh ditawaran dahar,” Yuswa neruskeun obrolanana. “Jang Yuswa, hayu urang tuang heula, ceuk pimitohaeun téh. ‘Sangeuk pa,’ ditémbalan ku bapa bari ngarengkuh-rengkuh manéh. Némbalan kitu téh bané baé kungsi dipapatahan ku babaturan, kumaha kudu ngajawab saupama diajakan dahar. Naha atuh, pimitohaeun téh bet kalah ngadak-ngadak jadi robah pasemon, terus ngajanggilek ninggalkeun. Ti harita, pimitohaeun téh jadi ganti adat. Mun Bapa datang rék apél hég anjeunna anu keur nyampak, pasti wé ngadon ngajéngkat ka jero. Ngan karasa, dina ngabéjaanana ka kabogoh Bapa gé sok bari rada ditarikkeun, ngahaja ambéh kadéngé ku Bapa, kawasna. ‘Tuh aya si Sangeuk!’ cenah. Atuh lila-lila mah Bapa gé jadi ngarti yén kituna téh ku lantaran tiheula Bapa kungsi salah némbalan ku kecap ‘sangeuk’ téa. Tapi bongan saha atuh, da nu mapatahanana nu teu bener mah.”
Meneer Oding nyéréngéh. “Jadinya gimana atuh, pa?” pokna bari seuri.
“Ah, cohagna mah jadi teu disatujuan wé ku pimitohaeun téh. Cenah boga piminantueun téh teu eucreug. Teu nyaho di undak-usuk, euweuh kasopanan, teu boga temah wadi, kawas jelema teu walagri. Mending ogé néangan papada urang Sunda deui wé, nyai, loba ieuh nu hayangeun. Ahirna mah nya jadi pegat wé, teu tulus ka dinya.”
“Sayang juga ya.”
“Ngan, aya hikmahna ari keur  Bapa mah, jadi teu aya nu ngalandi si Sangeuk deui,” walon Yuswa bari seuri konéng. “Nya ti harita beuki getol ngulik basa Sunda téh, supaya teu jadi bahan geuhgeuyan deui ti babaturan.”
“Kalo saya sih mendingan engga usah paké bahasa Sunda aja,” ceuk meneer Oding bari semu nu ngabirigidig.
“Ari tuang rama jeung tuang Ibu kumaha mun ngadangu meneer nyarios ku basa  Indonésia téh?”
“Cuék aja.”
Sakedapan obrolan eureun heula, kaganggu ku riyegna karéta nu rada tarik. Geus rada anteng, Yuswa muka deui carita. “Ari di Bandung di mana linggih téh?”
“Linggih, Rumah?”
“Muhun, bumi, di mana?”
“di Ciwastra.”
“Asli urang Bandung?”
“Engga sih. Kalo aslinya dari Garut.”
“Ti Garut? Garutna di mana? Kadé, awas, éta roko kana raksukan.”
“Di Bayongbong, di Golér,” meneer Oding ngawalon bari kékérépésan ngépés-ngépéskeun calacah hurung nu murag kana kaosna.
Yuswa asa kacéntang gelap ngadéngé kecap Golér téh. Sajorélat aya flash back ngaliwat kana uteukna. Bet ras inget ka jaman katukang-tukang.
“Di Golér? Ké,ké,ké, kenal sareng pa Haji Irad?” ceuk Yuswa antusias.
“Haji Irad mah kakék saya. Bapa kenal, ya,” meneer Oding ogé sarua bungaheun, asa boga kolot jadi selebritis.
“Aki ti ibu, atanapi ti rama?”
“Dari Mamah. Kalo Papah mah asli dari Cilawu.”
Atuh ari kitu mah moal saha deui. Meneer Oding téh moal henteu, tangtu anak néng Kartini. Da ngan hiji-hijina anak awéwé Haji Irad mah, ceuk pikir Yuswa.
“Saha tuang ibu téh kitu?” pokna asa-asa.
“Mamah? Kartini.”
Tuh nya, tétéla teu salah, gerentes haté Yuswa.
Emh, pipikiran Yuswa jadi cuscos, da dikumaha-kumaha ogé duriat mah gedé pisan ka néng Kartini harita téh.
Dasar lain jodona ka dinya, kawasna. Da mun seug henteu gara-gara salah némbalan ku kecap “sangeuk” mah meureun ieu budak téh tangtuna gé anak aing.
Ah, anu teungteuingeun mah Haji Irad wé. Ari ka anu bener-bener hayang diajar basa Sunda mani euweuh pisan toléransina, salah kitu baé gé maké kudu jadi kuraweud, matak bolay teu jadi kawin. Ari ayeuna, incuna sorangan, bet teu hayang-hayangeun acan nyarita ku basa Sunda. Mani abong. Aéh kétang, naha bet maké dipikiran-pikiran teuing, kawas nu rék pipilueun kana urusan batur baé. Kapan ceuk paribasa urang Batak ogé, “unang tortori na su gondangmu”.

Friday, May 10, 2013

Pidato 17 agustusan dalam bahasa sunda atau biantara

Assalamualaikum.wr.wb
Bapak kapala sakola anu ku simkuring dipikahormat, bapak/ibu guru anu dipikahormat sareng hadirin tamu uleman nu ku simkuring dipikahormat saderek sadaya ti kelas tilu sareng adi-adi kelas hiji anu ku simkuring dipikacinta.
Puji syukur urang sanggakeun ka tuhan nu maha esa anu geus ngalimpahkeun rahmat na ka urang sadaya jeung urang tiasa kumpul didieu dina kaayaan sehat walafiat.
Hadirin anu salinggih
Pikeun nyambut HUT kemerdekaan indonesia anu ka-65 pendidikan anu tos aya salama ieu, hayu urang tingkatkeun pelajaran anu leuwih bermutu sareng pangajaran atawa pangarahan ti guru anu propesional sarta pangarahan sareng perhatian ti orang tua.
Hadirin anu salinggih
Slain ti eta urang sadaya kudu inget ka para pajuan atawa pahlawan anu geus mempertaruhkeun jiwa ragana kanggo negara uarang nyaeta negara nega indonesia, sareng jasa-jasa guru anu geus ngabimbing urang, ngajarkeun urang sadaya pikeun urang tiasa jadi penerus bangsa anu alus atawa pikeun berguna ka bangsa jeung nagara.
Hadirin anu salinggih
Kirana teu kenging deui aya perpecahan sarta permusuhan, pembunuhan , sareng seueur deui kajadian anu sanesna. Mudah-mudahan jeung samangat ’45 urang ngabangun nagara ku sifat anu sayang-menyayangi, saling ngahormatkeun , tolong-menolong, pikeun terjalina kaharmonisan saperti nu urang harapkeun, pikeun jadi nagara anu sejahtera.
Ku kituna hayu urang sukseskeun reformasi gelombang ka-2 pikeun terwujudna kahirupan berbangsa nu makin sejahtera, demokratis, sareng berkeadilan.
Hadirin anu salinggih
Rupina cekap sakieu biantara ti simkuring.Hapunten bilih aya saur teu kaukur basa teu kareka atanapi ucap anu kirang dina larapna.
Wasslamualaikim.wr.wb

Contoh pidato perpisahan sekolah dalam bahasa sunda

Contoh pidato perpisahan sekolah dalam bahasa sunda (Pidato paturay tineung)

Bismilaahirrohmanir rohim,
Assalaamualaikum wr. wb.

Langkung  ti payun sim kuring ngahaturkeun nuhun ka pihak panitia anu parantos masihan waktos kanggo sasanggem dina ieu acara. Hapunten anu kasuhun, saupami dina ieu biantara aya pisanggem anu kirang merenah, boh basana boh tatakrama.

Bapa Kapala Sakola miwah Bapa sareng Ibu Guru,
Kitu deui sakumna réréncangan sakola sadaya anu dipikacinta,
Dinten ieu, dina raraga paturay tineung murid kelas genep/salapan/dua belas, tipayun mangga urang sasarengan manjatkeun puji sinareng syukur ka Gusti Nu Maha Suci, réh maparinan taufik sareng hidayah-Na, dugi ka danget ieu urang sadaya aya dina séhat wal afiat. Pamugi ku kasumpingan urang sadaya kénging ridho ti Alloh SWT.
Solawat sinareng kasalametan mugia dilélérkeun ka jungjunan urang sadaya Nabi Muhammad SAW., ku jasa mantenna anu parantos maparin patwa ka urang sadaya dugi ka terang mana anu haq sareng mana anu bathil. Mugia urang sadaya kalebet umat anu taat kana ajaran mantenna.

Bapa sareng Ibu Guru,sareng réréncangan sakola sadaya anu dipikacinta,
Sim kuring atas nami wakil murid kelas genep/salapan/dua belas, seja ngadugikeun katineung, kedal lisan  dina raraga paturay tineung. Bapa sinareng ibu guru anu dipikacinta, cunduk waktu ninggang mangsa, ...... taun teu karaos  sim kuring saparakanca diatik dididik sagalaning elmu pangaweruh anu teu kinten seueurna jasa bapa miwah ibu guru sadaya. Sim kuring sadar yén salami .... taun tos tinangtos seueur ngalakukeun hal-hal anu matak musingkeun sareng pikakeuheuleun. Kumargi sakitu, sim kuring saparakanca seja neda sih hapuntenna tina samudayaning kalepatan.

Kalih ti éta sim kuring saparakanca seja neda pidua ka bapa, ibu guru supados tiasa neraskeun diajar ka sakola nu langkung luhur. Teu hilap ka adi-adi sadaya nu masih kénéh aya di bangku sakola ti kelas ... dugi ka kelas ... , mugi sing getol diajar, sareng sing taat kana piwuruk bapa sareng ibu guru.

Bapa, ibu guru, sadaya nu sami hadir nu dipikacinta.
Sakitu katineung ti sim kuring, kirang langkungna hapunten anu kasuhun.
Wabillahi taufik walhidayah
Wassalaamu alaikum wr. wb.

Friday, May 3, 2013

Kumpulan cerita lucu bahasa sunda (bobodoran)

Aya saabrulan cucurut bikang balik arisan. Di satengahing perjalan galecok ngobrol.
"Bulan hareup pun anak nu awewe rek kawin. Alhamdulillah, pisalakieunana teh pilot," ceuk cucurut bikang nu rada lintuh nyarita ka baturna.
"Kawin ka pilot ? Asa teu ngandel ?" tembal cucurut bikang nu sejenna.
"Naha make teu ngandel, yeuh tempo fotona !" ceuk cucurut nu rada lintuh bari nyokot foto tina loketna, song diasongkeun ka babaturanana.
"Mana pilot ? Lain pilot, ieu mah ... lalay ?" tembal baturna bari ngehkey seuri.

    "Ema, ari nu melak pare saha ?" ceuk Ocad nanya ka Ceu Ikoh.
    "Patani," tembal Ceu Ikoh.
    "Ari nu ngala lauk di laut, terus dijieun asin saha ?"
    "Nelayan,"
    "Ari nu ngajarkeun jalma jadi pinter saha ?"
    "Guru,"
    "Ari nu nganteurkeun urang ka tempat anu jauh saha ?"
    "Supir,"
    "Ari nu mantuan Ema ngalahirkeun saha ?"
    "Paraji,"
    "Ke, geuning kabeh ge batur nya ? Terus ari Si Bapa gawe naon bae atuh ?" ceuk Ocad bari kerung.


"Ema, ari Ocad asalna ti mana ?" ceuk Ocad nanya, bari melong beungeut Ceu Ikoh.
Ceu Ikoh teu waka ngajawab, kalah silih pelong jeung Kang Suryana.
"Kieu, Cad. Asalna mah Bapa teh kawin ka Ema. Terus Ema teh kakandungan. Ari nu nyababkeun kakandungan teh tepungna bapa sareng ema. Ocad teh dikandung dina jero beuteung Ema lilana salapan bulan, nya lahir Ocad," ceuk Kang Suryana mangnembalankeun.
"Ih, geuning saur Ceu Tini mah asalna ti Tasik ?" tembal Ocad semu bingung.

    "Abdi mah muji, ningal Bapa sareng Ibu, ti barang lebet ka mall teras pacepeng-cepeng panangan. Leres-leres nembongkeun kulawarga anu harmonis," ceuk saurang satpam di hiji mall nyarita ka Kang Suryana jeung Ceu Ikoh anu leumpang bari pacekel-cekel leungeun.
    "Ih, pacekel-cekel leungeun teh lain dumeh harmonis, sabab lamun leungeun Bapa dileupaskeun, si Ibu mah bakal terus balanja," tembal Kang Suryana bari beuki pageuh nyekelan leungeun Ceu Ikoh.


Geus jadi kabiasaan, lamun hayang sapatemon teh Kang Suryana sok noel Ceu Ikoh bari ngaharewos "Urang teteleponan yu !". Tapi lantaran pasea jeung geus saminggu teu patanya, waktu aya kahayang, Kang Suryana nitah ka Ocad, pokna "Ka indung maneh bejakeun, Bapa hayang nelepon kituh !".
Teu kungsi lila Ocad geus norojol deui, "Ceuk Si Ema, moal bisa nelepon Pa, sabab euweuh sinyal ?" ceuk Ocad laporan.
"Mun kitu, bejakeun ka indung maneh, Bapa rek nelepon di luar we ?".
Buru-buru Ocad nyampeurkeun Ceu Ikoh nu keur masak di dapur. Teu lila nepungan deui Kang Suryana, terus laporan.
"Ceuk Si Ema, lamun Bapa bener-bener rek nelepon di luar, cenah Si Ema sakalian rek muka wartel !"

    Waktu kotak sumbangan ngaliwat ka hareupeunana, Kang Suryana ngusiwel ngaluarkeun dompet, nyokot duit rebuan salambar, terus diasupkeun kana kotak. Memeh kotak diiderkeun deui ka nu sejen, aya anu noel ti tukang bari ngasongkeun duit ratusan rebu dua lambar. Bari nyerengeh, Kang Suryana nampanan eta duit, terus diasupkeun kana kotak.
    Rengse Jumaahan, Kang Suryana nanya ka jalma nu tadi ngasongkeun duit tea. "Naha mani ageung-ageung teuing ngalebetan kotak sumbangan teh ? Mani dua rartus rebu ?"
    "Ih, da sanes artos abdi. Apan eta artos teh ragrag tina loket Bapa," ceuk eta jalma nerangkeun.
    Kang Suryana ngadadak puyeng, terus pingsan di emper masjid.


"Ustad, abdi bade naroskeun. Apan Ustad kantos nyebatkeun yen kanyaah pangeran teh aya anu didugikeun ka urang dina bentuk ujian. Tah, waktos abdi kamari udur saminggu, naha eta teh mangrupa kanyaah pangeran anu didugikeun ka abdi dina bentuk panyakit ?" ceuk Kang Suryana nanya ka Ustad.
"Ih, sanes. Eta mah bentuk kanyaah pangeran ka dokter, supados nambihan pangasilanana," tembal Ustad daria naker.

    "Ocad, geuning anak ucing teh paeh ?" ceuk Kang Suryana siga nu kaget.
    "Apan ku abdi diseuseuh, eh ... dimandian ngangge rinso," tembal Ocad.
    "Naha nepi ka make paeh kieu ?"
    "Waktos nuju dirinsoan mah teu nanaon, mung waktos nuju dipeureut, eta anak ucing ujug-ujug paeh" ceuk Ocad daria naker.


"Naon nu karaos teh ?" ceuk dokter nanya ka Kabayan.
"Abdi teh gaduh kabingung, unggal tabuh 6 enjing-enjing sok kahampangan ?" ceuk Kabayan bari neuteup beungeut dokter."
"Ih, eta mah normal ?"
"Sareng unggal-unggal tabuh 7-na, abdi sok kabeuratan ?"
"Eta oge normal. Kahampangan sareng kabeuratan anu lancar, nuduhkeun sistim pencernaan sareng metabolisma awak urang sae. Teu kedah dijantenkeun masalah ?"
"Ari kanggo abdi mah janten masalah ageung Dok, margi abdi gugah bobona tabuh 9 !" ceuk Kabayan siga nu era.

    Waktu Ocad keur marab domba, jol Pa Camat.
    Pa Camat : Sok diparab naon dombana, Cad ?
    Ocad : Domba nu hideung atanapi nu bodas, Pa ?
    Pa Camat : Nu hideung ?
    Ocad : Sok diparab jukut.
    Pa Camat : Ari nu bodas ?
    Ocad : Sami, sok diparab jukut.
    Pa Camat : Sabaraha kg beuratna, Cad ?
    Ocad : Domba nu hideung atanapi nu bodas, Pa ?
    Pa Camat : Anu hideung ?
    Ocad : Nu hideung mah 40 kg.
    Pa Camat : Ari nu bodas ?
    Ocad : Sami, 40 kg.
    Pa Camat (keuheul) : Ke, naon sababna unggal ditanya ku Bapa Ocad sok nanya deui anu hideung atawa nu bodas, geuning jawabanana mah sarua ?
    Ocad : Ih, apan benten nu gaduhna. Ari nu hideung mah domba nu abdi.
    Pa Camat : Ari nu bodas ?
    Ocad : Sami, nu abdi keneh.


Kabayan boga niat hayang nyandung. Lantaran ngomong satarabasna mah bisi Nyi Iteung ngambek jeung teu ngidinan, nya nulis sajak. Unina:

Iteung, beubeulahan hate.
Upama Iteung teh bumi, nya Akang panonpoena anu nyaangan unggal waktu.
Mangka inget, Akang anu salawasna nyorotkeun cahaya
kadang-kadang ngalantarankeun bumi silo.
Saterusna akang perlu nyebutkeun, yen Gusti Alloh teh teu nyiptakeun bumi wungkul, tapi jeung planet-planet nu sejenna.
Eta planet teh sami, pada-pada perlu kasinaran.
Jadi, Iteung sing rela upama Akang boga maksud hayang nyinaran
planet nu sejenna.
Kanyataan kitu teh mangrupa kodrat, nu kudu ditarimakeun ku Iteung.

Sabada maca eta sajak, gutrut Ceu Iteung ngajawab ku sajak deui. Unina:

Kang Kabayan, panutan Iteung.
Upami Akang leres panonpoe anu salamina nyumirat ka satungkebning bumi kalawan adil, Iteung rela cahaya Akang disumorotkeun ka planet nu sanesna.
Namung Iteung apal, gagaduhan Akang mah apan sanes panonpooe, mung saukur LILIN PONDOK, anu nyaangan kamar urang oge kakalicesan, lir bohlam 5 watt.
Kacindekanana, upama Akang rumasa mung gaduh LILIN PONDOK, ulah nyoba-nyoba hayang nyandung, bisi DIKETIG !!!

    "Mogok, Pa ?" ceuk Ocad nanya ka bapa-bapa anu keur menerkeun mobilna.
    "Enya, setirna ngala ka kenca," tembal eta bapa-bapa.
    "Ih, sae keneh ngala ka kenca setir mah. Janten upami ti Bandung Bapa bade ka Garut, ke mobil teh bakal dugina ka Sumedang. Tah di Sumedang Bapa tiasa ngaborong tahu," ceuk Ocad teu kireum-kireum.
    "Ari Ujang kungsi dibanting ku koncri roda ?" ceuk eta bapa-bapa siga nu napsu.

Saturday, April 27, 2013

Contoh pidato singkat bahasa sunda

Assalamu’alaikum Wr Wb
Hadirin anu ku simkuring dipihormat.,
Kersaning Gusti Nu Maha Suci, urang sadayana tiasa patepung lawung paamprok jonghok dina ieu acara. Mugi ieu acara téh lungsur langsar kalayan kahontal sagala anu dipimaksad. Amin.
Ngadegna sim kuring dina danget ieu payuneun parasepuh miwah paratamu anu sami rawuh, taya sanes seja ngiring jabung tumalampung sabda kumapalang.
Kitu oge bari jeung digedeng ku kendang gede pakauman, dag-gig-dug rasaning ati, rumasa sim kuring mah taya kabisa, sanggem paripaos téa mah étang étang lauk buruk milu mijah. Boga catur gé nu tanpa bukur, ngalantur teu puguh alang ujurna taya pulunganeunana.
Nanging sanaos suwung ku pangaweruh suda ku pangabisa, sim kuring baris nyobi ngaguar téma ieu biantara anu unina “Ngaronjatkeun Kareueus Nonoman Kana Basa Sunda”.
Hadirin nu dipihormat,
Saparantos sim kuring maluruh sababaraha sumber anu jadi rujukan. Sihoreng geuning, anu utama pikeun para nonoman atanapi generasi muda anu jadi seuweu siwi Pajajaran teh, taya sanes kedah mibanda rasa katineung kana budayana. Ulah nepikeun ka jati kasilih ku junti – mupusti budaya asing bari teu malire budaya urang sorangan. Anu antukna cul dog-dog tinggal igel. Adean ku kuda beureum, ngarasa reueus ku banda meunang nginjeum.
Sanes hartosna nonoman sunda ulah malire kana budaya deungeun, nanging asa langkung payus saupami weruh kana budaya deungeun teh disarengan ku ngaraksa – ngariksa budayana sorangan. Utamana kana basa sunda anu jadi ciciren bangsa.
Naha basa sunda ciciren bangsa? Rupina basa teh nuduhkeun ciri anu dipibanda ku salahsahiji suku bangsa. Kitu oge bakal disebut sekeseler sunda saupama disarengan ku aya basana.
Asa palangsiang, saupamana dina hiji waktu keur aya di nagara deungeun, heug aya nu naros, kawit ti mana, dijawn teh ”
ti Indonesia”. Indonesiana di mana? Ana dijawab teh “ti Jawa Barat”. Batur teh nanya deui: “Atuh pinter basa Sundana, tiasa abdi ngiring diajar? … Pisakumahaeun teuing erana saupama urang keur di mancanegara diperedih ku batur pikeun ngawanohkeun basa Sunda , … tapi urang teu bisa.
Ngawanohkeun Basa Sunda saleresna mah sanes kanggo para nonoman wungkul, tapi tos kedah diwanohkeun ti kawit balita. Upami di Jawa Barat nya ku Basa Sunda. Basa Sunda salaku basa indung bakal leuwih nyerep ka diri nooman lamun geus dibiasakeun diwanohkeun ti bubudak.

Hadirin anu ku simkuring dipihormat, eta mah sakadar cita-cita simkuring. Da ahirna mah diwangsulkeun deui ka nonoman nyalira.
Cindekna mah urang kedah peheuyeuk-heuyeuk leungeun dina ngamumule ngaraksa sareng ngariksa basa katut budaya Sunda.
Manawai bahan katampi, hapunten … sanes bade ngabejaan bulu tuur, atanapi mamatahan ngojay ka meri. Ieu mah mungguhing kajurung ku identitas sim kuring salaku nonoman Sunda. Sasieureun-sabeunyeureun bae mah ngiring nyumbang saran.
Manawi bahan katampi, hapunten … sanes bade ngabejaan bulu tuur, atanpi mamatahan ngojay ka meri. Ieu mah mungguhing kajurung ku identitas sim kuring salaku nonoman Sunda. Sasieureun sabeunyeureun bae mah ngiring nyumbang saran.
Amit mungkur. Hapunten sakali deui, bilih aya basa anu kirang merenah sumarambah kana manah sareng matak nyelekit kana ati. Mugi agung cukup lumur jembar sihakasima.
Wassalamu’alaikum wr.wb.

Pidato bahasa sunda dengan tema perpisahan sekolah

 Pidato bahasa sunda dengan tema perpisahan sekolah

Assalamualaikum wr. Wb
Asshaduallailahaillalah waashaduanna muhamadar rosulullah. Ama badu
Tipayun mangga urang sami-sami panjatkeun puji sareng syukur ka hadirat Allah SWT. Nu mana dina kasempatan ieu urang sadaya tiasa ngumpul dina kaayaan sehat wal’afiat.
Shalawat miwah salam mugi tetep dilimpahkeun ka jungjungan urang sadaya Nabi Muhammad SAW, teu hilaf ka kulawargana, sahabatna, oge ka urang sadaya salaku umatna anu Insya Allah taat kana ajarannana, Amin ya robbal alamin.
Hadirin sadaya anu kusimkuring dipihormat, nuhunkeun waktosna kanggo abdi anu ngawakilan rerencangan kanggo nyampeikeun amanat dina raraga acara perpisahan kelas genep.
Henteu karaos parantos genep taun urang aya didieu. Nu mana ayeuna puncak saleresna urang sadaya bakal papisah ti sakola ieu. Henteu hilaf abdi ngawakilan rerencangan ngahaturkeun rewu nuhun laksaketi kabingahan ka bapa sareng ibu guru anu mana tos ngajarkeun ka abdi sadaya loba hal. Mugia naon anu diajarkeun ku bapa guru sareng ibu guru ka urang sadaya tiasa dimanfaatkeun ka nu hal positif sareng aya manfaatna kanggo nusa, bangsa sareng agama. Mugi-mugi amal kasaean manah bapa miwah ibu guru kenging walesan ti Allah SWT. Amin.
Sakitu ti abdi anu ngawakilan rerencangan sadaya. Kirang lebihna neda dihapunten. Nu mana kasalahan mah milik abdi sareng kaleuwihan mah datang ti Allah SWT. Wabilahitaufik walhidayah wassalamu’alaikum wr.wb

Pidato bahasa sunda tentang keagamaan

Pidato bahasa sunda tentang keagamaan

Puji sareng sykur urang sanggakeun ka Allah anu maha agung dina dinten ieu urang tiasa ngariung patepung lawung, salawat sareng salam mugi tetep ngocor ka kanjeung Nabi Muhammad SAW sareng ka kaluwargina katut kopara sohabatna anu gaduh kamuliyaan, teu hilap ka sadaya umatna…Amin..
Hadirin anu dipikahormat !

Beriman kana qodo sareng qodar jeung seueur ngandung manfaat diantarana nyaeta bisa nguangatkeun kaimanan jeung katakwaan, bisa nyadarkeun yen saenyana sagala sesuatu anu kajadian eta tos diatur ku Alloh swt, sareng ayana qodo jeung qodar bisa numbuhkeun kateguhan hate jeung kasabaran sabab musibah atawa rintangan nu dihareupan eta ngarupakeun katetepan Allah swt, jadi heunteu aya hiji mahluk anu mampu ngarubahna salain izin ti Allah swt, hiji jalmi moal bisa ngahindar atawa ngelak ti katetepan Allah sanajan manehna nyamuni.

Iman kana qoda sareng qodar bisa numbuhkeun ti Allah, sareng bisa ngadorong pikeun terus ngucapkeun syukur ka Allah swt, upami usahana tiasa untung sabab sadar yen kauntunganana ngarapkeun karunia ti Allaoh swt, kaimanan kana qoda sareng qodar bisa ngadorong kanggo bersikap tegar, sabar, sareng henteu putus asa, dina mayunan musibah.

Jeung upami urang meunang musibah jadi bacaan anu sae anu kudu urang ucapkeun nyaeta bacaan istirja
Anu hartosna :
“ saenyana sagala sesuatu anu gaduh Allah swt sareng saenyana nyan Allah urang sadaya mulih.”
Sakieu heula ti abdi, upami aya cariosan anu marenah di hate, abdi nuhun di hapeunten wal affu mingkum…

Pidato bahasa sunda tentang kebudayaan

Pidato bahasa sunda tentang kebudayaan

Assalamu’alaikum w. w.
Ibu guru anu ku simkuring dipihormat. Teu kalangkung rerencangan sadayana. Langkung ti payun, mangga urang sami-sami muji syukur ka Gusti Nu Mahaangung, margi mung barokah sareng rohmat mantenna urang tiasa ruing mumpulung dina kasempatan ieu.
Hadirin sadayana, dina danget ieu sim kuring bade nepikeun pidato ngenaan watek budaya Sunda. Ari sunda teh asalna tina kecap su anu hartina alus anu ngabogaan unsur kana kasaean. Watek sunda anu ku simkuring dipimaksad nyaeta cageur, bageur, singer, jeung pinter.
Harti kecap sunda teh luhur pisan nyaeta gumilang. Harti kecap eta heuteu ngan dilarapkeun dina panampilan , tapi aya dina manah urang sunda sadayana. Dina kahirupan urang sunda seueur pisan kabeungharan seni jeung budayana. Salah sahijina nyaeta Tarling. Tarling singketan tina gitar suling, mimiti munculna di wewengkon Cirebon jeung Pantura iawa barat jaman Balanda, taun 1935-an.
Tarling pepek ku sarupaning kamonesan. Aya seni sarimpi, jeung tari topeng minangka bubuka acara. Pareng nincak bulan hajatan teu di desa teu di kota, masarakat rea nu nanggap tarling. Harita tarling kaitung anu pangpayuna diogan ku nu boga hajat. Mung pangaruh dangdut anu diwanohkeun dina taun 70-an ngajadikeun tarling direformasi jadi Tarling dangdut. Beuki dieu tarling klasik kadeseh ku organ tarling anu teu merlukeun modal gede. Beuki dieu kasenian tarling beuki kadesek ku kasenian modern pangaruh tina globalisasi, jiga music pop jeung rock. Seni gitar suling atawa tarling cirebonan anu kungsi dopikaresep kiwari ukur waasna . lagu-lagu taling ngan ukur kadenge dina kaset . komo sangeus ditinggalkeun ku maestro-maestrona.
Para hadirin sadayana, urang teh keudah ngiring ngamumule kasenian urang. Kasenian anu jadi kabeungharan urang tong neupi kageugeus ku kasenian luar anu ngajadikeun urang poho kana kasenian jeung kakayaan budaya sorangan.
Sakitu wae ti simkuring , pamungkasna mugi-mugi taopek sareng hidayah gubrag ka urang sadaya.
Wassalamualaikum w. w.

Pidato bahasa sunda dengan tema kebersihan

Pidato bahasa sunda dengan tema kebersihan
Assalamualaikum wr wb
Langkung tipayun urang panjatkeun puji sinareng syukur kailahiirabbi nu mana kalayan hidayah sareng inayahna, urang sadaya tiasa kempel dina ieu tempat kalwan dina kayaan sehat walafiat.
Para wargi anu ku simkuring dipikahormat.
Dina ieu waktos, abdi bade nerangkeun sakumaha pentingna hirup sehat kanggo urang sadayana. Janten, urang sadaya kedah atawa wajib ngajaga lingkungan sareng awak nyalira pikeun urang sadaya tiasa ngajaga tina sagala panyakit. Ku margi kitu, urang kedah ningkatkeun pola hirup sehat kanggo kapayunna di kawitan ti ayuena.
Dina salah sahiji hadits diterangkeun…
Inna dhofatu minal iman
Nu hartosna : “Kabersihan teh sabagian tina Iman”
Tina hadits eta, urang tangtu tos ngartos maksad sareng tujuannana, nyaeta urang teh umat muslim anu ngagaduhan iman dina jero hate urang. Upami urang sadaya iman ka Allah, berarti urang kudu bersih atanapi suci tina sagala kokotor boh hadas alit atawa hadas ageung, nu  nyebabkeun urang teu suci. Bersih eta sadaya teh nu didasarkeun tina bersihna jeung sucina urang sareng lingkungan di sakitar urang. Kabersihan sakola oge kudu urang jaga. Urang kudu mikacinta kabersihan sangkan hate urang ge milu bersih.
Kabersihan teh aya marupi-rupi macemna, nyaeta aya bersih hate, bersih jiwa, bersih raga, sareng bersih rohani. Tah, urang kudu janten jalmi anu kaasup kana jalma anu bersih sadayana. Allohumma, amien… Hayu urang sami-sami ningkatkeun pola hirup sehat kanggo kasaean urang sadaya sangkan tiasa leuwih getol kana ibadah ka Gusti nu Maha Welas tur Maha Asih.
Para wargi anu mulya.
Cekap sakitu abdi nyanggakeun pihatur, pamungkas pisanggem, bilih aya basa anu kirang entep saeureuhna atanapi kecap anu kirang merenanh larapna, mugi kersa ngahapunten.

Pidato bahasa sunda tentang internet

Pidato bahasa sunda tentang internet

Assalamualaikum.wr.wb
Bapa/ ibu guru anu dipikahormat sareng rerencangan anu dipikacinta, sateuacana hayu urang panjatkeun puji sareng sukur ka gusti Alloh nu maha Esa, anu tos masihan rohmat sarta hidahyana ka urang sadayana. Ku kituna ayeuna urang tiasa ngumpul di tempat ieu.
Hadirin sadayana, Sa teu acana simkuring bade ngucapkeun nuhun ka bapa/ ibu guru anu parantos masihan waktos ka simkuring kangge medarkeun hiji biantara anu judulna “Pangaruh Internet Ka Rumaja”
Hadirin Sadayana, Sateu acan simkuring mitembeyan biantara, simkuring hoyong medarkeun watesan masalah anu bade dibacakeun, nyaeta diantara ; pangaruh internet tina segi positif sareng tina segi negative.
Internet, kecap anu teu asing di jaman ayeuna. Internet tiasa diakses dimana wae, cukup modal hp anu ngabogaan koneksi internet atawa cukup ku ngamodal duit sabaraha rebu perak, ayeuna mah ampir di unggal juru jalan, rek di kota atanapi di desa, ayeuna mah geus loba warung anu ngajual jasa internet atawa anu mana sok disebut “warnet”.
Seueur elmu anu aya di internet nu bisa ku urang dicokot. Sagala informasi naon wae anu aya di internet, informasi eta bisa dicandak kalayan gampang sagampang urang ngabalikeun talapak panangan sareng ngicepkeun soca. Terus naon hubunganna jeung siswa ? tangtu pohara seueurna hubungannana internet di jaman kiwari jeung siswa, sabab siswa heunteu luput tina anu namina informasi sareng elmu. Internet teh nyaeta media anu pang efektifna sarta gampang diakses dimana wae jeung kusaha wae. Sanajan teu bisa dipungkir yen ayeuna kabebasan ieu teh bisa oge disalah gunakeun jeung salah dina narepkeunana.  seueur pisan fasilitas internet minangka sarana kriminalitas atanapi asusila.
Rea pisan hal-hal negatif tina internet, salah sahiji contona nyaeta :
Pikeun anu kakara mikawanoh kana internet nyaeta bisa ngabuka situs – situs, gambar – gambar, atawa video – video anu teu sawajarna
Kacanduan gim online nepikeun ka poho kana sagala
Bisa katipu tina iklan – iklan di internet
Tapi aya oge segi positifna :
Siswa bisa neangan informasi anu luwes mun dibanding ngan saukur diuk cicing ngaregepkeun guru nerangkeun
Bisa nambah rerencangan dina jejaring social, jsb
Rumaja nyaeta makhluk anu rentan kanu parobahan di sakurilingna. Rumaja biasana sok nurutkeun anu dominan anu aya disakurilingna. Mangka ti eta alusna lamun urang bisa bijak ngagunakaeun internet keur kamajuan diri sarta pribadi urang sorangan.
Sakitu wae biantara ti simkuring, hatur nuhun atos merhatikeun, akhirul kecap.
Wassalamualaikum wr.wb

Drama bahasa sunda, judul panceug dina galur

 Panceg Dina Galur

Hiji waktu dikampung cibaduyut,dina waktu isuk-isuk mang Sumardi keur ngobrol jeung bi Esih pamajikanana.
Esih                        :   aeh aeh itu si akang gawe teh ngan ukur hulang jentul we siga nu hoyongnyandung.
Sumardi               : naon atuh?
Esih                        :  naon..naon..eta akang kernaon mun ceuk uing  mah daripada ngahuleung ditepas                                                                                                 
                 Meningge neangan gawe,tuh beas ges beak,naha daek dahar oyek?
Sumardi : eummmm..kieu w nyi daripada neangan gawehese cape ayyeunamah urang indit –
                   We ka imah eumajeung abah pan kitumanurang bisa hirup gretangan.
Esih        : ari akang kadon rek nyusahkeun kolot?
Sumardi: lain kitu nyai pan bisa beberes diimah abah jeung pakarangan imah abah pan lega
                 Jadi ku akang bisa digarap tambah beas gratis.
Esih        : ah lieur rumah tangga jeung si akang mah ayeunamah kumaha akang weh.
Ges ngalobrol,,,tuluy duanana ngincid ka imah abah bari rebo kubabawaan ,dijalan maranehna panggih jeng si Daday.
Daday    : rek kamana kang?
Sumardi: ieu rek pindah ka kota soalna kuring meunang pagawean diditu.
Daday   : oh nya sukur atuh kiang ari kitumah ngan kade mun ges sukses tong poho ka lembur!
Sumardi: nya tangtu moal atuh, ke lamun urang ges sukses rek nyieun masjid anu pang badagna di
                 Lembur ieu ges hela tuh nyah.
Daday   : enya sok sing salamet dijalan..
Terus kang sumardi neruskeunperjalanan ,teu lilamaranehna ningali aki-aki jeng nini-nini mawa babawaan meni rebo, geus deukeut katinggali yen eta teh ema jeung abah.
Sumardi: walah walah nyai, itu si abah.
Esih        : enya kang naha rek kamarananya?
Sumardi: abah bade kamana? Meni seueur cacandakan nana
Abah      : ieu abah teh rek ka iamah maneh, abah geus teu boga beas, tuluy ngajual imah ,duitna pak
                 Pake meuli beas,sesana dpake ngontrak imah,ayeuna duitna ge4s beak,jadi abah rek ngilu
                Kamaneh.
Esih jeung sumardi saukur silih teuteup.
Sumardi : hayu bah uih
Abah       : ari manehrek kamana meni rebo?
Sumardi: tadinamah rek tamasya bah,
Abah      : o.....
Sateupina diimah sumarfdi saukur ngahuleungmikiran kabingung anu teu manggih tung-tung.
Esih        : kang...
Sumardi: naon nyi?
Esih        : lamun ceuk uingmah akang teh mening indit ka kota neangasn pagawean.komo ayeuna ges    
                 Aya ema jeng abah.
Sumardi: naha akang teh kudu ka jakarta.
Esih        : jauh teuing atuh ka jakartamah ,kadinya weh ka garut kota.
Sumardi: heu’euh atuh isuk akang indit ka kota,rek ka si ewon rek pangmantuankeun neangan gawe.
Ka isukananna sumardi indit ka kota bari teu nyaho nu kumaha rupana kota dijalan ,sumardi ngandeulkeun tunya tanya sangkan bisa nepi ka kota.
Tukang ojeg: ojeg kang?
Sumardi: lain urang mah jelema.
Tukang ojeg: maksud teh akang rek naek ojeg moal.
Sumardi: oooh..ieu teh ojeg sugan urang mah motor,mang ojeg arika kota nu ngunah kana naonnya?
Tukang ojeg: oooo rek ka kota.
Sumardi: heu’euh rek ka kota.
Tukang ojeg; naek elep,lamun ti dieu mah warnana koneng
Sumardi: ke hela tong waka warna koneng ,bejaan heula uiong ari elep teh naon?
Tukang ojeg : elep teh kendaraan badag
Sumardi : oh kandaraan badag warna koneng kkitu?
Tukang ijeg : heueuh bener pisan lah
Sumardi : nya hatur nuhun atuh mang.
Tuluy sumardi indit rek neangan kendaraan warna koneng, ari panggih jeung setum.
Sumardi : elep..elep..kadieu yeuh urang rek kakota
Supir setum : ieu mah setum lain elep
Sumardi : eh hayang di dodet sia ku aing, ceuk aing elep elep, siit siah ku aing
Terus sumardi indit ka kota bari naek setum, geus sapoe jeput d perjalanan akhirna sumardi nepi d kota.
Sumardi : uuuhh nepi oge ning ka kota, aing mah dari pada naek elep mending leumpang, tereh keneh leumpang aing, sapoe jeput naek elep jadi lapar eung,,, ke ke ke aya budak tuh, jang kadieu jang.
Budak : naon knu ngeang?
Sumardi : lamun dahar di kota nu ngeunah jeung naon nya?
Budak : jeung soto kang.
Sumardi : nu kumaha soto teh?
Budak : soto teh dagangan anu d tanggung
Sumardi : oh heueuh jig indit, soto...soto,, kadieu
Tukang bajigur : ieu mah bajigur lain soto
Sumardi : eeh ceuk aing soto soto, cing kadieu aing menta saeutik... rek di campurkeun kana sangu aing..anjirrrr teungeunah gening,, jig indit siah!
Tukang bajigur tuluy indit, sumardi neruskeun leumpang bari kukulutus
Sumardi : gelo, gening sangu campur soto teh teu ngeunahh, kurang ajar aing ditipu ku budak, lah lah lah tuluy rek kamana yeuh aing, nah tuh aya eneng eneng, naros ah. Neng neng?
Penjaga toko :aya naon kang?
Sumardi : ari alamat ieu di palih mana nya?
Penjaga toko :oh kieu kang, ti dieu lurus, aya pertigaan belok kanan, lurus, belok kiri, lurus puter balik, lurus dai puter balik dai, nah dugi weh
Sumardi : wah? Jauh atuh neng
Penjaga toko : ah gampang kang tinggal naek taksi weh
Sumardi :naon neng tarasi? Da di lembur akang mah tarasi teh paranti jambel, naha ari di kota mah di tumpakan
Penjaga toko : taksi kang lain tarasi
Sumardi : ah si neng mah ngalilieur, nu kumaha neng tarasi teh?
Penjagaa toko: haduh jangar oge... nahh tuh naek itu kang
Sumardi : oh nu kitu tarasi teh, nya hatur nuhun atuh neng, kang supir tarasi yeuh ka alamat ieu...
Biur sumardi indit ka imah si ewon, tuluy di pang neangankeun gawe ku si ewon nepika bisa ngirim ka kelurganaa di lembur

Drama bahasa sunda untuk 7 orang pemain judul : Hayang Kawin

Drama Seni Budaya

Judul  : “Hayang Kawin !!”

Pemeran :
Ahmad Andrie Agazi                       sebagai                 Maman (Anak kampung)
 dan Usro (Anak Alay di Kampus)
Arnofil Arbi                                         sebagai                Dadang (Anak kampung)
dan Unang (Anak Alay di Kampus)
Aulia Zulfikar                                      sebagai                 Aceng (Anak kampung)
dan Ucup (Anak Alay di Kampus)
Dzika Anugrah Setiawan               sebagai                 Deden (Anak kampung)
dan Bachdim (Ayah dari 3 mahasiswi)
Choerunnnisa Apriliani                  sebagai                 Victoria (Mahasiswi)
Fadilla Nuragustiani                         sebagai                 Sheira (Mahasiswi)
Ina Rachmawati                                sebagai                 Michele (Mahasiswi)


“HAYANG KAWIN !!”

Disebuah Desa yang bernama Desa Cikeueung, hiduplah empat orang sekawan yang sudah lama berteman. Mereka bernama Maman, Dadang, Aceng dan Deden. Pada suatu malam, mereka saling bercengkrama di sebuah pos kamling. Suasana malam cukup dingin dan sepi (tidak heran, karena nama Desa tersebut menggambarkan suasana di Desa ini).

(Saat di dalam pos kamling, mereka membicarakan mengenai jodoh. )

Deden  : ”Man ?”
Maman                : “Woi ?”
Deden  : “Dang ?”
Dadang : “Woi ?”
Deden  : “ Ceng ?”
Aceng   : “Woi ?”
Deden : “Hayang kawin…!!!”
                (Terlihat sedih)
Maman : “ Sarua…”
Aceng   : “Eta pisan…”
Dadang : “Heu euh…”
Deden : “Tapi jeung saha?”
Maman : “Jeung si Maimunah weh…”
Aceng   : “Ah, embung.. geus goreng..”
Deden : “Caludih..”
Dadang : “Hirup deui..”
Maman, Deden, Aceng, Dadang : “Hahahah…”
Dadang : “Eh cuy, urang ka kota weh neangan awewe.. Satuju??”
Aceng  : “Eta pisan..”
Deden                  : “Hayu atuh.. Eh kela, indung urang teh keur gering, tapi ketang da aya adi urang.
Bisalah..”
Maman                : “ Siplah..”
Aceng   : “Eta pisan..”
Dadang : “Mantap, sok atuh rek iraha??”
Maman, Deden, Aceng : “Isuk, hahahah..”
Maman, Deden, Aceng, Dadan : “Eta pisan, hahahahh..”

Sementara itu, disebuah kampus Ibu Kota sebut saja Kampus Tunas Bangsa ada tiga orang mahasiswi yang bersaudara dan cukup terkenal karena kecantikan mereka . Sehingga banyak para mahasiswa yang mengejar-ngejar mereka. Salah satunya adalah Genkz Alaaayz..

Michelle : ‘’Hey guys! Aku sebel iih ‘’
(sambil menatap kelakuan ketiga anak alay yang selalu menganggu)
Sheira     : ‘’ Hah,sebel kenapa?’’
Michele  : ‘’ Itu liat deh kelakuan mereka- mereka itu. .Akhir-akhir ini sering ganggu aku !”
Sheira     : ‘’Iya bener. Mereka juga sering ganggu kita, bener nggak?’’
                (melihat victoria tak menyaut, dia melepaskan headshet dari telingannya)
Victoria   : ‘’Apa sih?! Ganggu aja, lagi enak denger lagu nih..’’
Sheira     : ‘’ Berarti dari tadi kamu nggak ngedengerin kita ngomong?’’
Victoria  : ‘’ Iya, hehe.. ‘’
                (karena di pelototi oleh Sheira dan Michele, dia pun melepaskan headshetnya)
Michele  : ‘’ Huh dasar.. ‘’
Sheira     : ‘’Dari tadi, kita tuh ngomongin mereka...’’
                (sambil menunjuk ke arah tiga anak alay yang bereda di belakang)
Victoria   : ‘’ Emang ada apa sama mereka?’’
Michelle : ‘’Mereka tuh ngangguin kita. Gimana kalau kita jailin mereka aja?’’
Y . S          : ‘’ Boleh.. Boleh tuh..”
(sambil sedikit tersenyum)

Setelah itu, mereka merencanakan sesuatu untuk menjaili ketiga anak alay itu. Mereka menyimpan sekotak coklat yang sudah diberi obat pencuci perut di salah satu bangku anak alay.

Ucup     : ‘’Eh. . eh . .tau ngga sih loo? Kalau gue tuh dapet sesuatu.‘’
(sambil kegirangan)
Usro      : ‘’ Emang itu tuh apaan?’’
Ucup     : “Tadaa...”
(dia memperlihatkan sekotak coklat)
Unang   : ’’Waah. .Coklat ,gua mau dong !’’
Usro      : ‘’ Gue juga mau dong.. ‘’
(Unang dan Usro berebutan setelah melihat sekotak coklat)

Michelle : ‘’ Rasain tuh coklat..”
(Sambil sedikit tersenyum melihat tingkah laku anak alay yang kegirangan)

Unang   : ‘’ Kok perut gue mules ya?’’
(sambil memegang perutnya yang mulai merasa mules)
Usro      : ‘’ Ah,itu mah perasaan lo aja kali..‘’
Ucup     : ‘’ Eh,kok gue juga. .”
Usro      : ‘’Bau apaan nih?’’
(sambil mencari arah bau itu berasal)
Unang   : ‘’Sorry,gue kentut .hahahah ‘’
Ucup     : “Kayanya harus buru-buru ke WC..”
Usro      : ‘’Sana lo semua ke WC, gue jagain nih coklat..”
(setelah Unang dan Ucup pergi, Usro bergumam)
“hahaha gue abisin aja deh !’’

Victoria : ‘’Kok gak mempan-mempan ya sama si Usro?”
Michele                : ‘’Tunggu aja dalam hitungan ketigaaa…
1….2…..3….’’
Sheira  : ‘’Kok ngga juga sih?’’
Victoria : ‘’ Kamu kecepatan ah ngitungnya..’’
Michelle: ‘’Iya deh itung lagi. . .
1.       . 2. . . 3. . ‘’ (sambil tersenyum, dia mengharapkan obatnya cepat bereaksi)

Usro      :‘’ emh. . .kok perut gue mules juga . .’’
Michelle : ‘’Hahahaha . . rasain tuh ! ‘’

Sementara itu, ke empat orang yang berasal dari desa telah tiba di ibu kota..
Maman : “Alhamdulillah.. nyampe oge di Ibu kota cuy!”                                                  
Deden              : “Eh cuy, haus euy !”
Dadang : “ Den, tuh aya es krim gede diluhur!’’
Deden               : ‘’Mana dang ? Euweuh ?!’’
Dadang               : ’’ Tuh diluhur !!’’
Deden               : ‘’ Edeh ,itu mah Monas Dang !’’
Maman : ‘’ Hahahah si Deden katipu.. ‘’
Aceng   :   ‘’Hahahaha . Eh enya ketang, kuring ge haus euy..’’
Maman : ‘’ Tenang tenang, kuring mawa cai ti desa yeuh!!’’ (sambil mengeluarkannya dari dalam tas)
Aceng               : “ Yaah..mana man ?”
Maman : “ Eh, hampura geus beak ketang, hehe”(melihat ke arah botol)
Aceng                   : “Beuuh ! dasar!”
Dadang : “Eh urang meuli cendol weh yu!!
Maman : “Siplah !”
 Aceng               : “Eta pisan ..”
Deden              : “Heueuh..
Dadang : “Sip, sip! Ceng, duit kaluarkeun urang meuli cendol!!”
Aceng   : “Kela !! Eh, beak euy!”
Deden               : “Beuh ! Kunaon bisa beak?”
Aceng               : “Kan tadi, saacan urang ka kota teh urang dalahar heula di warteg Ceu Anah”                   Deden  : “Eh, heueuh nya !”                                                                                                                                                                        Maman : “Beuh kumaha atuh cuy !”
Dadang : “Kumahanya ??”
Deden : “Eh kumaha lamun urang ngamen ?”
Maman : “Ngamen ?”    
Deden     : “Heueuh.. mumpung aya alat musikna!”                                                                                                                                   
Aceng     : “Ngan ngamen dimana?”                                                                                 
Dadang : “Heueuh. Ngamen dimana !”                                                                               
Deden   : “Dimana nya? Eh tuh aya kampus ! Urang ngamen di kampus weh, kan loba      mahasiswa jadi engke loba duitna ! Sakalian neangan awewe..”  (sambil berjalan menuju kampus)
                                                                                               
Maman : “Siplah !!”                                                                                                           
Aceng  : “Eta pisan ..”                                                                                                       
Dadang : “Mantap.”
 Deden   : “Hayu atuh !!”




Mereka berempat memutuskan mencari uang di kampus denngan cara mengamen.

Maman : “Wooi! Rek nyanyi naon ??”
Aceng   : “Keong Racun..haha”
Dadang : “Sakalian weh Susis..haha”
Deden : “Tah eta weh Keong Racun!”
Maman : “Sok atuh.. 1..2..3”

Mereka mengamen dengan bernyanyi Keong Racun (menyanyi..)                                                                                                          
Dadang : “Cuy.. mani gareulis itu awewe !”
Maman : “Waah !! Geulis”
Aceng   : “Edunn pisan..”
Deden : “Alah mani bohay kitu..”

Tiba-tiba Deden bernyanyi untuk salah satu mahasiswi yang dilihatnya..

Deden   : (berhenti menyanyi sejenak) Ehm..neng meuni geulis . Saha namina ?
Michele: “Apa sih? Kampungan banget lu !” (sambil jutek)
Sheira   : “Udah deh biarin aja”
Victoria : “Kita cabut aja yuk !”
     (sambil berjalan meninggalkan mereka)
Dadang : “Eh, neng meuni judes !”
Aceng   : “Eta pisan..”

Setelah itu, ketiga mahasiswi itu pergi meninggalkan mereka. Namun dengan tidak sengaja seorang mahasiswi itu menjatuhkan sebuah buku.

Maman : “Eh euy.. Itu naon nu ragrag ?”
                (sambil menunjukkan ke arah benda tersebut)
Dadang : “Mana ?”
                (mencari benda yang di tunjukkan Maman)
Maman : “Itu tuh, nu siga buku..”
                (menunjukkan kembali arah benda tersebut)
Aceng  : “Dang, cokot jug !!”
Dadang : “Heug..”
(berjalan menuju benda tersebut)
Deden : “Eh eta kunaon si dadang olohok?”
(berjalan menghampiri Dadang)
Aceng   : “Edeh, naha jadi olohok duanana ?”
Maman : “Ceng, hayu urang samperkeun!”
(karena heran, akhirnya mereka mendekati Deden dan Dadang)
Aceng   : “Eh, eta teh awewe nu tadi !”
                (sambil menunjuk foto yang ada di dalam buku tersebut)
Maman : “Oh, nu judes teh ngarana Michele..”
Dadang : “Oh, anu bohay teh ngarana Victoria..”
Aceng   : “Oh, anu gigina dikawatan teh Sheira..”
Deden : “Urang mah milih nu bohay !”
Aceng   : “Urang mah nu dikawat..”
Maman : “Urang  nu judes..”
(Deden, Aceng dan Maman mengambil foto-foto tersebut)
Dadang : “Euh, ari urang teu kabagean!”
                (wajahnya menunjukkan rasa kecewa)
Maman : “Wah maneh mah telat Dang, lain buru-buru ngarontok maneh tadi teh..”
Deden : “Yeuh Dang, urang mah rido mere tah si bohay..”
Dadang : “Alaah hatur nuhun Den..”

Dengan terpaksa, Deden memberikan foto Victoria kepada Dadang. Setelah mereka mengamen seharian dan mendapatkan uang yang cukup banyak, mereka mencari tempat tinggal dan mereka pun mendapatkan tempat tinggal yang sederhana.

Maman : “Alhamdulillah cuy, urang meunang tempat tinggal oge..”
Dadang : “Eh, eta lagu timana asa enakeun!”
(mencari-cari arah lagu tersebut)
Aceng   : “Heueuh, ngenaheun euy !”
Maman : “Wew, keong racun..”
Aceng   : “Eh, ieu lagu timana ?”
(dia tidak menemukan arah suara tersebut)
Dadang : “Eh, ieu tina calana si Deden..”
Maman : “Tina HP na meureun..”
(Dadang membawa HP yang berada di dalam saku celana Deden)
Dadang : “Eh, aya tulisanna ‘memanggil, Ema Deden’ !”
Aceng   : “Angkat Dang..!”
(Dadang mengangkat HP tersebut lebih tinggi)
Maman : “Edeh, cing dipencet..”
Dadang : “Mencet naon ?”
(dia merasa heran dengan suruhan Maman)
Aceng    : “Pencetan weh..”
Dadang : “Siga kieu...?”
(Dadang mempraktekkan apa yang Maman suruh)
(Aceng langsung mengambil Hp dari genggaman Dadang)
Aceng   : “Edeh, lain.. Cik kadieukeun HP na. Eh ketang teuing urang ge..”
Maman : “Ah maraneh mah katro, kadieukeun.. Aaah, naha jadi pareum.. Deden, DEDEN !!”
                (sambil berteriak, dia mencari Deden)
Aceng   : “Alaaah !! Den !! dimana ??”
Dadang : “Di kamar mandi meureun..”
(Deden pun datang dari arah kamar mandi)
Maman : “Den, Den.. Ieu HP manehnya?”
Deden : “Aya naon kitu ??”
                (sambil merasa heran)
Maman : “Ieu tadi teh aya lagu ‘keong racun’ .. Terus, dina HP na teh aya tulisan ‘memanggil’      ngan          jadi pareum.. ??”
(sambil menunjukkan Hp dan menjelaskannya)
Deden : “Wah, saha anu manggil ??”
Dadang : “Indung maneh .. !!”
Deden : “Aya naonnya ?? Cik urang panggil deui..”
(Deden mengambil Hp nya dari Maman)

Deden pun menelepon kembali Ibunya. Dan tiba-tiba, Deden menangis tanpa sebab.. Deden pergi ke kamar dan mengemasi barang-barang nya.

Maman : “Den, kunaon ??”
                (merasa heran)
Dadang : “Dijodohkeun meureun ku indungna di kampung.. Haha..”
Aceng   : “Naha beut ceurik ??”
                (merasa heran sama seperti Maman)
Deden : “Indung urang pupus..”
                (sambil tersedu-sedu, Deden menjawabnya )
Maman, Dadang, Aceng : (serempak mereka berbicara) “Innalillahi..”
Maman : “Iraha ??”
Deden  : “Tadi, ayeuna urang dititah balik ka kampung..”
Dadang : “Terus neangan awewe tea kumaha ??”
Deden : “Alah, urang mah gampang.. Da urang mah kasep ieu.. Sok weh maraneh heula.”
Dadang : “Hm, kasep.. kasep timana, ti Hongkong ??”
Maman : “Sok atulah, hampura weh kuring teu bisa kaditu..”
Aceng   : “Nya , hampura oge Den..”
Deden : “Sip, sip.. Hampura kuring ge teu bisa milu neangan awewe..”
                (berjalan membawa tas, dan mengemasi barang miliknya)

Setelah itu, Deden pun pulang kembali ke Desa. Sementara, Dadang, Maman, dan Aceng kembali mencari ketiga mahasiswi itu dan mendekati mereka.

Setelah tiga bulan mendekati mereka, akhirnya merekapun jadian..

Dadang : “Eh cuy, geus tilu bulan yeuh arurang jadian..”
Maman : “Terus naon..??”
Dadang : “Eeeu..”          
   (sambil tergagap-gaga)
Aceng : “Cing, sing jelas atuh Dang ..”
Dadang : “Hayang kawin..”
Maman : “Sarua..”
Aceng : “Eta pisan..”
Dadang : “Ngan era euy..”
Aceng : “Era kunaon ??”
Dadang : “Pas ngalamarna..”
Maman : “Ulah era, da make baju ieu. Hahaha ..”
Dadang : “Sok atulah.. Dengan kekuatan datang bulan..”
Aceng : “Dengan kekuatan hidung pesek..”
Maman : ”Kita bersatu..”
Dadang, Maman, Aceng : “HUH.. huuhhh..”
(serempak menyatukan tangan mereka)

Merekapun siap untuk melamar kekasih mereka. Namun, mereka akan berkencan dahulu dengan kekasih mereka..

(Dadang membawa Hp nya, dan langsung menelpon pada Victoria)

Dadang : “Hai, darling.. Kita kencan yuk..”
Victoria : “Boleh aja, kapan ??”
Dadang : “Nanti aja sore, di tempat biasa.. Oh iya, kata Aceng dan Maman ajakin Kakak dan  Ade        ayang yah!!.. hehehe”
(sambil tersenyum malu juga senang)
Victoria : “OK, sayang.. Sampe ketemu nanti..”
Dadang : “Sip, sip. Bye, dadah sayang..”
Maman : “Kumaha Dang?”
Dadang : “Jadi cuy..”
Aceng   : “Siiplah!!”

Akhirnya mereka pun berkencan dengan kekasih mereka. Tiba-tiba Dadang berbicara sesuatu kepada kekasihnya..

Dadang : “Ayaang? Kita tuh kan dah lama jalanin hubungan ini.
Victoria : “Terus?”
Dadang : “Emmh.. Ceng kamu aja yang ngomong!”
Aceng   : “Gini.. Kita semua tuh, mau?”
Sheira   : “Mau apa?”
Aceng   : “Man, kamu aja deh yang ngomongnya!! Hehe”
Maman : “Beuuh.. Ya sudah!! Gini, kita semua tuh mau?”
Michele : “Mau apa?”
Maman : “Mau? Mau?”
Dadang : “Sing jelas atuh Man!”
Maman : “ Iya, kita semua tuh mau ngelamar kalian!”
Sheira   : “Melamar?”
                (dengan nada heran)
Aceng   : “Iya, kita tuh mau ngelamar kalian.”
Michele : “emmh. Tapi ayah kita itu orangnya pemilih dan pasti kalian akan ditolak.”
Maman  : “Ditolak gimana?”
Michele : “Waktu itu aku pernah pacaran, terus dia mau ngelamar aku buat tunangan. Tapi,
     ayahku menolaknya padahal dia perfect.”
Aceng   : “Kita coba dulu aja untuk melamar kalian.”
Dadang : “Iya kita pasti bisa.”
Maman : “Betul.”
Dadang : “Sok atulah.. Dengan kekuatan datang bulan..”
Aceng : “Dengan kekuatan hidung pesek..”
Maman : ”Kita bersatu..”
Dadang, Maman, Aceng : “HUH.. huuhhh..”
(serempak menyatukan tangan mereka)




Dan mereka pun akhirnya akan melamar kekasih mereka dan menemui ayahnya..

Dadang : “Malam om!”
Bachdim : “Siapa kamu?”
Dadang : “Perkenalkan Om, saya Dadang, ini Aceng, dan ini Maman.”
Maman                : “Malam Om! Hehe”
Victoria : “Yah, mending kita masuk dulu. Ada yang mau dibicarain.”
Michele : “Kita masuk dulu yuk!”
Sheira   : “Eh tunggu sebentar ya! Kita mau ke kamar dulu,kalian langsung ngobrol aja ma Ayah!”
Bachdim : “Da apa kalian datang kesini?”
Aceng   : “Mmmh.. Kedatangan kami kesini itu.. Mau? Mau?”
Bachdim : “Mau apa hah?”
Dadang : “Mau ? Mau ?”
Maman                : “Mau? Mau ngelamar anak Om.”
Bachdim : “Ooh, tidak bisa!”
Dadang : “Kenapa nggak bisa Om?”
Bachdim : “Ada SKKOM nya.”
Aceng   : “ SKKOM? Apaan tuh Om?”
Bachdim : “Syarat Ketuntasan Kriteria Orang Melamar”
Maman                : “Hah, Syarat Ketuntasan Kriteria Orang Melamar?”
Bachdim : “Iya, kalian harus memberikan anak saya berlian yang sangat indah dan tidak ada
duanya.”
Dadang : “Apa? Berlian?”
Maman : “Berlian?”
Aceng   : “Itu syarat yang cukup sulit Om!”
Bachdim : “Sulit ya? Kalau begitu saya tolak kalian.”
Dadang : “Tapi Om, kami itu sangat sayang sama anak Om.”
Bachdim : “Iya, tapi kalian tidak dapat menuntaskan SKKOM yaitu memberikan berlian.”
Aceng   : “Tapi Om, kami tidak mampu untuk memberi anak Om berlian, kami hidup di kampung
yang sederhana.
Bachdim : “Oooh, kalian itu miskin. Pantas aja pakaian kalian seperti itu.”
Maman : “Walaupun kami anak kampung yang hidup sederhana, tapi kami tidak mau dilecehkan oleh anda. ”
Maman, Aceng, Dadang : “Tapi Om, kami hanya bisa memberi CINTA dan KASIH SAYANG
Maman : “Ayo kita pergi dari sini!”
                (mengajak Aceng dan Dadang untuk pergi)


Akhirnya, mereka bertiga meninggalkan rumah tersebut tanpa berpamitan. Mereka sangat kecewa dengan apa yang sudah di tentukakan oleh ayah dari kekasihnya. Mereka sangat putus asa..

Bachdim : “Hahahah..”
Michele                   : “Ayah, kenapa tertawa? Mengapa mereka pergi begitu saja..”
Victoria   : “Ayah, kita kecewa sama ayah..”
Sheira     : “iya, kita benar-benar nggak nyangka sama apa yang sudah ayah lakukkan pada mereka..”
Bachdim : “Tenang-tenang, ayah tidak jahat kepada mereka. Tapi ayah salut kepada mereka..”
Victoria   : “Maksud ayah apa?”
Bachdim : “Mereka ternyata tidak mementingkan harta, tetapi KASIH SAYANG.”
Sheira     : “Lalu, ayah menerima nya. Tapi, mengapa mereka pergi yah?”
Bachdim : “Kalian tidak usah khawatir. Ayah belum sempat menerima nya, karena mereka terlalu terburu-buru untuk pergi karena kecewa.”
Victoria   : “Apa yang harus kita lakukan?”
Bachdim : “Kalian, bisa menyusul nya ke kampung. Ayah merestui kalian.”
V.S.M      : “Makasih yah..”

Akhirnya, ayah merestui hubungan mereka. Dengan sangat gembira mereka segera berkemas dan menyusul kekasih mereka.

(Setiba nya di kampung)

Michele                : “Abang..”
Sheira   : “Akang..”
Victoria : “Ayang..”
Aceng, Maman, Dadang  : “Neng..!!”
Dadang : “Ayang, ngapain kesini?”
Victoria : “Emm..”
Bachdim : “Kalian ayah restui untuk menikah.. ”
Dadang : “Menikah..”
                (merasa kaget, akhirnya Dadang pingsan)
Maman : “Dang.. Dang..”
Aceng   : “Dang, maneh kunaon?”
Victoria : “Ayang, kenapa.. bangun yang..”
Dadang : “Akhirnya, kawin juga..”

Akhirnya mereka pun, menikah dan hidup bahagia di kampung..

Friday, April 12, 2013

Esai bahasa sunda - Manfaat Kembang Malati

Esai bahasa sunda - Manfaat Kembang Malati

Dina kahirupan sapopoe masyarakat ngan saukur nganggap kembang malati teh sebagai  kembang hias hungkul nu ngan di budidayakeun jang di nikmati ka endahana hungkul,Teu aya nu apal sebener na teh malati boga loba manfaat nu bisa berguna jang ka hirupan sapopoe urang. Kusabab eta masyarakat teh kudu bisa ngabudidaya keun  kembang malati ieu ku sabab bisa masihan loba kauntungan sapertos panghasilan anu gede.

Malati mangrupa keun tanaman kembang hias sapertos perudu berbatang tegak nu tiasa hirup mangtaun taun. Di Indonesia, salah sahiji jenis malati dijadi keun jang “puspa bangsa” atawa symbol nasional nyaeta malati bodas (Jasminum sambac), kusabab kembang leutik anu harum ieu ngalambang keun kasucian jeung kamurnian, jeung di kait keun ku berbagai tradisi nu loba di nagara ieu. Kembang ieu mangrupa keun  hiji kaharusan hiasan rambut dina acara perkawinan dina berbagai suku nu aya di Indonesia,terutama suku jawa jeung suku sunda. Jenis lain nu popular di Indonesia nyaeta Malati gambir (J. officinale). Di saluruh wilayah Indonesia ngagaduhan macem-macem ngaran malati sapertos di Bali namina Menuh,di Aceh namina  Meulu Cut, di Medan namina Melur,di Manado namina Manduru, di Bima jeung Sumba namina Mundu,di Timor namina Manyora, jeung di Madura namina Malete.

Di antara 200 jenis malati nu aya ngan aya salapan nu tos di budidaya keur tanaman potensial jang di jadi keun tanaman hias. Sabagian besar jenis malati  tumbuh liar di hutan kusabab teu acan terungkap potensi ekonomi jeung social na. Malati ngagaduhan seueur pisan manfaat  sapertos anu dilaku keun ku masyarakat di Itali,malati di kembang keun keur di jadi keun parfum anu ngagadun nilai jual anu tinggi, jenis malatina nyaeta melati casablanca (Jasminum officinalle), salain eta aya oge manfaat malati keur kasehatan sapertos ngaheunti keun ASI anu kaluar berlebihan,sakit mata (mata merah atawa belek), bengkak ku sabab lebah,demam,sakit kepala,jeung sesek napas.

Kusabab eta urang sabagai masyarakat kudu bisa mangfaat keun sumber daya alam nu aya di sakitar urang sapertos kembang malati ieu, ku sabab bisa mere loba kauntungan keur kahirupan urang.

Esai bahasa sunda - kasehatan huntu kacida pentingna

Esai bahasa sunda - kasehatan huntu kacida pentingna

Kagunaan gigi teh henteu ukur keur yapek kadahareun hungkul lain oge salaku tahap kahiji saacan abus ka saluran “pecernaan” sanajan kitu gigi oge ngabogaan kagunaan jang kaendahan. Ekeur eta, pola makan anu teu bener bakal ngaruhan kasehatan gigi lantaran gigi gampang katerap kuman, salah sahiji masalah anu mineng di hareupkeun nyaeta “gigi berlubang” . “gigi belubang” nyaeta hiji panyakit yen mun urang dahar , urang nyesakeun sesa-sesa kadaharan dina huntu anu henteu di bersihkeun.  Nu ngakibatkeun kuman-kuman dina jero nyerang gigi nepika bolongna. “gigi berlubang” bisa nyerang saha wae, anu marales ngagosok huntu. Saenggeus “gigi berlubang” hal anu kudu dilakukeun nyaeta indit ka dokte gigi , mun henteu gewat di tulungan eta panyakit bakal leuwih parah , ulah aya rasa sieun atawa haroream ati indit ka dokter gigi mah. Nyeri gigi oge biasana nyebabkeun nyeri sirah jeung ngabengkakna pipi hal ieu biasana ngangganggu kana aktifitas sapopoe. Aya sababaraha hal anu bisa nyegah eta panyakit, diantarana ngurangan kadahaan amis, nganggosok gigi taratur make odol, jeung urang oge kudu rajin pariksa ka dokter.

Esai bahasa sunda - Pangaruh pambalut pikeun Alat Reproduksi

Esai bahasa sunda - Pangaruh pambalut pikeun Alat Reproduksi

Panulis ngangkat esey anu judulna” Pangaruh pambalut pikeun Alat Reproduksi”, kusabab loba kajadian awewe anu kaserang kanker ku pangaruh pambalut pikeun alat refroduksi . kunaon bisa kajadian kitu?

Pambalut salah sahiji kabutuhan awewe diunggal bulanna tapi pambalut anu kumaha anu bisa nyebabkeun kanker teh ? Pambalut awewe nyaeta alat anu digunakeun ku awewe lamun keur pamengan Anu fungsina kanggo menyerap darah dari vagina agar  heunteu meleleh kamana-mana, salain keur pamengan .Parangkat ieu  digunakeun saenggeus pandarahan vagina sanggeus ngababarkeun sanggeus aborsi, maupun sarupa pandarahan vagina.

Pambalut awewe teu sarua jeung popok anu digunakeun ku lalaki atawa awewe anu ngidam masalah  miceun. Nanging pambalut awewe mah bisa oge digunkaeunku maranehna. Kusabab daya serap anu hampir sarua jeung popok anu sejena. Salami aya pemengan, kabarsihan vagina perlu menangkeun parhatian leuwih”kabersihan organ intim anu kirang terjaga bisa ngakibatkeun rasa ateul anu kalewihan cenderung nyieun urang haying ngagarona.lamun d garuk bisa ngakibatkeun vagina meradang”ceuk Dr Junita Indarti,sp,OG ti RSUPN dr Cipto mangunkusumo.

Jeung salami pemeungan, pambalut biasana ngajadikeun pilihan,nanging,ceuk junita walau[pun pambalaut  ngabogaan daya serap tinggi anu alusna urang ngaganti pambalut sasering mungkin. Lamun teu diganti ngabalukarkeun vagina awewe janten lembab anu nimbulkeun panyakit Vaginitis (peradangan vagina) akibat jamur jeung bakteri.

Milih-milih pambalut

Loba pambalut anu beredar di pasaran, terkadang bisa nyieun urang bingung nangtukeun pilihan acan deui loba iklan di media masa anu nawarkeun berbagai kalewihan tina pambalut awewe, terus kumaha cara urang milih pambalut anu alus jeung sehat?

    Ngandung daya serap anu tinggi , ameh bisa ngabantu pamengan anu kaluar lewih.anu bisa nyegah kabocoran. Ameh heunte menodai anggoan
    Ngenah di pake. Anu teu ngaganggu kagiatan sapopoe.
    Henteu ngakibatkeun bau teu ngeunah , pambalut awewe anu sehat nyaeta heunte ngabogaan aroma atawa wawangian.pambalut anu ngabogaan wawangian bisa nimbulkeun ateul atawa iritasi.
    Pilih pambalut anu berkwalitas anu terbuatna dina bahan berkualitas anu karasana lembut dina kulit anu ngurangan iritasi atawa ateul di daerah vagina.
    Uklah jorok, lamun jorok bisa nimbun bakteri anu barbahaya di vagina anu bklala sarang opanyakit anu ngakibatkeun kanker.

Esai bahasa sunda - parobahan ti jaman ka jaman

Esai bahasa sunda - parobahan ti jaman ka jaman 

Lamun ningali kondisi nagara urang ayeuna, geus pinuh ku rupa-rupa ancaman, boh ancaman ti luar nagara pon kitu deui ancaman anu timbul ti jero nagara. Ancaman ti jero nagara nyaeta kiwari loba teror-teror bom ti pihak anu teu tanggung jawab, samodel di Bali, Jakarta, Ambon, jeung Sulawesi, pan nu jadi korban mah angger we rakyat nu teu boga dosa, padahal ieu teh dampak tina ketidakpuasan politik di nagara urang.
Ancaman anu datangna ti luar nagara nyaeta mangrupa teknologi anu ngabalukarkeun ruksakna lingkungan hidup, mangkaning sehatna kondisi raga manusa diantarana pangaruh lingkungan sekitar urang. Sabenerna mah alus pisan ku ayana teknologi teh, bisa ngabantu gawe manusa, tapi lamun teu dibarengan ku program-program lianna, misalna konservasi alam, pengolahan limbah anu terpadu, jste, eta teknologi teh jadi mangrupa hiji ancaman pikeun generasi kahareupna ku ayana polusi udara, polusi cai, polusi suara, jeung polusi taneuh.

Contona deui kiwari parabot dapur geus loba diganti ku  parabot anu serba elektronik misalna : kompor, aya kompor listrik, langseng, aya mejik kom atawa mejik jer, coet jeung mutu, aya blender, hihid, aya kipas angin, open paragi nyieun bolu, aya mikrowef, nyeuseuh anu biasana di walungan, ayeuna make mesin cuci, nginum cai tiis baheula mah tinggal nyicikeun tinu kendi, ayeuna geus diganti ku kulkas, nepi ka mencetan awak oge anu biasana nitah aki-aki, ayeuna mah aya alatna, tah eta alat-alat teh ngarah hurung tangtu kudu ngagunakeun listrik, sedengkeun sumber listrik di nagara urang teh kalintang kawates. Kiwari geus aya himbauwan ti pamarentah pikeun mareuman listrik dina waktu-waktu tertentu, malah di sababaraha wilayah ayeuna geus giliran dipareuman pikeun ngahemat energi listrik. Taya gorengna eta alat-alat teh lamun urang ngagunakeunana luyu jeung kaayaan atawa kondisi. Pangaruh nu lianna, nyaeta bisa nimbulkeun panyakit kusbab urang jadi kurang gerak, hayang naon-naon tinggal mencet.

Ancaman nu lianna nu datang ti luar nagara urang nyaeta ekspansi budaya-budaya barat, ti mimiti tingkah paripolah, bahasa, kasenian, pakean, kadaharan, oge milu ngaruksak ajen budaya urang anu sakitu luhurna. Contona tina pakean geus terkontaminasi ku mode-mode barat. Baheula mah ningali budak parawan teh make pakean kabaya tuluy buukna dikonde, ari ayeuna, ka ondangan oge geus jarang nu make kabaya ari lain nini-nini mah. Tong boro di kota, di pilemburan oge teu saeutik barudak ABG karesepna make baju anu nembongkeun aurat, majarkeun teh seksi cenah….. padahal eta teh bisa jadi inceran lalaki anu boga niat goreng …. der we diperkosa……. saha nu disalahkeun? naha budak awewena pedah make baju seksi?
da kuring mah yakin sanajan dibubuligir oge eta budak teh teu hayang diperkosa, da niatna mah hayang gaya. kitu deui nu merkosana,….. heueuh geus sidik salah geus merkosa, tapi pan aya sabab jeung akibat, da lalaki lamun ningali awewe make pakean sopan mah moal ujug-ujug kapikir hayang ngasaan.

Budaya mabok ge datangna ti luar,… der diturutan ku urang,…… ayeuna bisa dibandungan, teu saeutik pangaruh minuman keras jeung obat-obatan terlarang nu ngabalukarkeun kajahatan di nagara urang. Budak hayang mabok tapi teu boga duit,… derr maling motor, atawa hayang meuli narkotika nepi ka maehan indungna,…… pek bandungan dina buser atawa patroli berita-berita ngeunaan narkoba,….. ampir unggal poe aya beritana…. rek jadi naon bangsa urang kahareupna lamun para pamuda na teu bisa diandelkeun.
Lamun ningali dina TV, bangsa batur mah lalajo musik teh sok bari mabok,… luluncatan kaditu kadieu jiga nu teu eling,………… Tah ulah nepi ka diturutan nu kararitu na mah,… piraku rek lalajo kasenian di urang samodel cianjuran atawa jaipongan rek bari mabok jeung luluncatan teu puguh? pan teu pantes. Nu matak ti samet ayeuna mah hayu urang babarengan ngamumule jeung ngalestarikeun budaya jeung kasenian urang Sunda.